Who's Who in Culture & Heritage: Marjolein Cremer van European Cultural Foundation

Marjolein Cremer
Voor de gemiddelde burger zijn de Europese politiek en het Europese beleid niet gemakkelijk te begrijpen. De beslissingen van Brussel hebben echter gevolgen voor veel aspecten van ons dagelijks leven. Inclusief cultureel erfgoed. Om erachter te komen wie wie is en wie wat doet binnen het bureaucratische doolhof van de Europese politiek, interviewt EHT verschillende insiders. In deze aflevering van Who's Who in Culture & Heritage maak je kennis met Marjolein Cremer van de European Cultural Foundation.

Marjolein Cremer werkt als Senior Advocacy Officer bij de European Cultural Foundation (ECF), een stichting opgericht in 1954 een Europees sentiment en democratische solidariteit tussen de volkeren van Europa bevorderen. Het werk van Cremer draait om het ondersteunen van culturele professionals om op Europees niveau samen te werken.

Iets wat ze lange tijd deed voor verschillende culturele (erfgoed) organisaties in Nederland. Nu pleit ze voor cultuur en erfgoed op Europees niveau. "Ik ben ervan overtuigd dat cultuur inclusie en solidariteit kan toevoegen aan de Europese samenleving en economie", pleit ze. "Dingen die we nu meer dan ooit nodig hebben."

Kunt u om te beginnen iets vertellen over wat ECF probeert te bereiken voor cultureel erfgoed? En wat is jouw rol in de organisatie?

Ten eerste probeert ECF niet alleen cultureel erfgoed te vertegenwoordigen, maar het hele culturele veld in Europa. Wij zijn een stichting gevestigd in Amsterdam, Nederland. We worden grotendeels gefinancierd door Nederlands loterijgeld en werken samen met publieke en private financiers bij een aantal projecten. Onderdeel van ons werk is het verstrekken van beurzen en andere vormen van ondersteuning aan culturele organisaties en initiatieven. Afgezien daarvan zijn we ook een belangenorganisatie die het overheidsbeleid beïnvloedt ten gunste van cultuur.

Marjolein Cremer (links) bij het debat over de nieuwe democratie “Co-create the City” in Amsterdam. Afbeelding: Maarten van Haaff / ECF

Zo werk ik samen met verschillende culturele organisaties in de Europa-platform om bij te dragen aan een sterke Europese cultuuragenda. En samen met Europa Nostra en Cultuuractie Europa, mijn collega's en ik werken aan de campagne voor a Culturele deal voor Europa. Deze campagne is specifiek ontworpen om de cultuur-, creatieve en erfgoedsector in Europa te ondersteunen tijdens en na de COVID-19-crisis.

Hoe kunt u hun beslissingen beïnvloeden, aangezien de Europese Unie Europese beleidsmaatregelen en wetten maakt?

Nou, je moet met veel mensen veel koffie drinken, haha! Maar wat serieuzer is: het is van vitaal belang om contact op te nemen met de juiste functionarissen. Je moet sleutelfiguren bij ministeries of binnen de EU overtuigen van het belang van cultuur. Of bewijs leveren hoe cultuur gunstig kan zijn voor economisch en sociaal beleid.

Communiceren met de juiste mensen is essentieel voor het werk van ECF. Ze waren in april 2019 aanwezig bij de lancering van Cultural and Creative Spaces & Cities in Brussel. Afbeelding: Trans Europe Halles / ECF

Mijn werk gaat niet alleen over het wijzigen van bestaand beleid. ECF probeert ook toekomstige plannen te beïnvloeden en het bewustzijn over toekomstige uitdagingen te vergroten. Wij willen ambtenaren de komende jaren laten zien wat cultuur nodig heeft en financieel te bieden heeft. Door met veel verschillende culturele organisaties te praten, bijvoorbeeld in het Europa Platform dat ik noemde, probeer ik de behoeften van de sector te vertalen in wetgeving, beleid of programma's.

Veel EU-informatie is gratis toegankelijk via internet, maar u moet weten waar u deze kunt vinden.

Burgers vinden vaak dat de EU te ingewikkeld is om te begrijpen. Of ze weten niet waar ze informatie kunnen vinden. Wat is uw mening daarover als iemand die al een tijdje op dit gebied werkt?

Ik ben het er meestal mee eens dat de taal van Europa super bureaucratisch is. De EU is echter erg transparant als het gaat om het verstrekken van informatie. Misschien zelfs beter dan sommige lidstaten. Veel informatie is gratis toegankelijk via internet, maar u moet weten waar u deze kunt vinden. Toch valt er nog veel te winnen om het instituut inclusiever en toegankelijker te maken voor buitenstaanders.

Maar wat valt de burger op aan bijvoorbeeld je werk bij ECF?

Onlangs werkte ik aan een door de EU gefinancierd project met de naam Culturele en creatieve ruimtes en steden. Hier werkten Europese experts en beleidsmakers samen met lokale belanghebbenden en organisaties om lokale problemen op te lossen in zogenaamde Urban Labs. Dit project is verspreid over 21 landen

Urban Lab Helsinki onder leiding van Kaapeli - een voormalige kabelfabriek en het grootste culturele centrum van Finland - was bijvoorbeeld bedoeld om burgers te activeren om hun rol te verschuiven van publiek naar co-creators. Kaapeli onderzocht openbaar eigendom vs. stadseigendom, commons-eigendomsstrategieën en creatieve activiteiten. Via deze projecten hopen we bij te dragen aan een Europese culturele infrastructuur en Europese ideeën te verbinden met de lokale praktijk. Begin dit jaar hebben we onze beleidsrapport met aanbevelingen.

ECF heeft in december 2020 ook bijgedragen aan een Urban Lab Timisoara (Roemenië). Het project was gericht op hoe vanuit de gemeenschap geleide organisaties kunnen bijdragen aan beleidsvorming en dit beleid kan worden geïmplementeerd. Afbeelding: Petru Cojocaru / ECF

Welke ontwikkelingen zie je de afgelopen jaren in de Europese cultuur- en erfgoedsector opkomen? Welke thema's krijgen de meeste aandacht?

Op dit moment is er veel aandacht voor de Europese Green Deal. Nu moet de culturele sector zich afvragen: "Hoe kunnen we bijdragen aan het oplossen van de klimaatcrisis?" Hopelijk is de Nieuw Europees Bauhaus beweging kan op een zinvolle manier cultuur, erfgoed en duurzaamheid verbinden.

De COVID-19-crisis zal alleen maar meer verdeeldheid creëren tussen de zogenaamde hebben en hebben-niet's van Europa

Een Europees gevoel van verbondenheid

Een ander thema zou het creëren van een Europees saamhorigheidsgevoel zijn. Nu autocratische regimes, polarisatie en ongelijkheid in heel Europa toenemen, is het van vitaal belang om diversiteit, solidariteit en democratie te bevorderen. De COVID-19-crisis zal alleen maar meer verdeeldheid creëren tussen de zogenaamde hebben en hebben-niet's van Europa. We moeten deze groeiende sociale verschillen overbruggen.

Ik denk dat nationale regeringen sneller en beter moeten samenwerken. Niet alleen met elkaar, maar ook met het Europees Parlement en de Commissie. Erfgoed en cultuur kunnen een cruciale rol spelen bij het creëren van een Europese openbare ruimte. ECF draagt ​​ook actief bij aan een dergelijke ruimte. Hoe kunnen burgers Europa beter ervaren? Ik denk dat als je begint met het opbouwen van dat Europese sentiment, iedereen in Europa er baat bij zou hebben.

Als je meer wilt weten over het werk van ECF en Marjolein, klik dan op hier om hun website te bezoeken.

Lees meer over erfgoed in Europa of bekijk een van de onderstaande tags:

Dit artikel is oorspronkelijk in het Engels gepubliceerd. Teksten in andere talen zijn AI-vertaald. Om de taal te wijzigen: ga naar het hoofdmenu hierboven.

Doneren