Opkomende conservatoren en natuurbehoudstudenten in heel Europa kijken uit naar november, wanneer de stad Amsterdam gastheer zal zijn voor een door jongeren geleide natuurbehoudsconferentie. Bij de 7th editie van de International Institute for Conservation of Historic and Artistic Works' Student and Emerging Conservator Conference (IIC-SECC) van 16 tot 18 november zullen opkomende professionals en studenten elkaar ontmoeten om te leren, ideeën uit te wisselen en verbindingen te leggen. EHT ging zitten met het team achter de conferentie om erachter te komen waarom dit evenement zo'n belangrijke gebeurtenis is voor opkomende conservatoren en conservatorstudenten.
Conferenties zijn vaak plaatsen waar doorgewinterde professionals elkaar ontmoeten en hun werk bespreken. Een plek waar een schat aan informatie ligt, maar jongeren merken maar al te vaak dat het lastig is om die bijeenkomsten bij te wonen, omdat ze geen financiële middelen of ondersteunend netwerk hebben. Maar wat gebeurt er als je jongeren een evenement laat organiseren dat alleen bedoeld is voor mensen die net het veld betreden?
Een uitstekend voorbeeld is het IIC-SECC, dat elke twee jaar wordt georganiseerd door een team van natuurbehoudstudenten en opkomende professionals. Ze worden uiteraard ondersteund door het International Institute for Conservation of Historic and Artistic Works (IIC), maar het meeste werk wordt gedaan door mensen als Paula Ogayar Oroz. Ze is als vrijwilliger betrokken bij de organisatie van de conferentie, terwijl ze tegelijkertijd deelneemt aan het Advanced professional programma aan de Universiteit van Amsterdam na het behalen van haar Masterdiploma Fotoconservatie in 2022.
Kans voor de jeugd
“Ik ga niet liegen, het is best veel werk”, lacht ze. “Gelukkig steunt het IIC ons, en hebben we twee leden van eerdere conferenties die als 'brug' kunnen fungeren. Dat is een grote hulp. Maar voor het merendeel is het ons team in Amsterdam dat ervoor zorgt dat alles goed verloopt. Bijvoorbeeld het vinden en contacteren van sprekers, het organiseren van sessies en ervoor zorgen dat mensen persoonlijk of online aanwezig kunnen zijn. Zonder hen, en vooral mijn medevoorzitter Amelia Hammond, zou het project niet tot stand zijn gekomen.”
De bijeenkomst in Amsterdam met als thema 'Testing the Waters' gaat niet alleen over onderzoek in het veld. “Het is geen typische conferentie, waar je mensen uitnodigt om hun onderzoek te presenteren”, zegt voormalig organisator Adam Klupś. “De sleutel is dat deze bijeenkomsten de deelnemers een platform bieden om over hun zorgen en carrièrevooruitzichten te praten. Daardoor voelen mensen zich op hun gemak om vragen te stellen die ze altijd al wilden stellen.”
Daarom zijn de sessies vooral gericht op onderwerpen die relevant zijn voor opkomende professionals en studenten. Er zijn vier sessies met thema's variërend van hoe je je carrière start, tot ethische vragen en communicatie met het publiek. Ogayar Oroz: “Een van de doelen is om studenten te helpen uiten welke onderwerpen zij belangrijk vinden. Als je het vakgebied betreedt en je geeft om een bepaald onderwerp, maar je kent niemand die dat ook doet, kan dat ontmoedigend zijn. Maar als je eenmaal al mensen kent die dezelfde onderwerpen als jij belangrijk vinden, voel je je minder eenzaam en krijg je wat meer zelfvertrouwen om door te gaan.”
Neem ze serieus
Hoe kom je überhaupt op zo’n idee? Klupś, werkzaam op het gebied van erfgoedbehoud en Europees erfgoedjongerenambassadeur voor 2023, herinnert zich dat het allemaal begon tijdens een IIC-congres in Istanbul in 2010. De eerste keer dat hij zelf deelnam aan een internationaal evenement. “Een van de informele sessies tijdens de conferentie was een bijeenkomst voor studenten en professionals. Het IIC wilde de dialoog aangaan met jongeren, en rechtstreeks van hen te weten komen wat IIC voor hen zou kunnen betekenen. Toen ontstond het idee voor een door jongeren geleide internationale conferentie.”
Het was inderdaad een gewaagd idee, maar de gok loonde. “Er waren destijds geen soortgelijke initiatieven, en gelukkig steunde het IIC het concept. Ze zeiden tegen mij en een paar anderen: 'Als je denkt dat je dit kunt laten werken, probeer het dan eens.' Dus dat hebben we gedaan.”
De eerste conferentie werd in 2011 in Londen georganiseerd met de hulp van University College London (UCL), waar Klupś destijds studeerde. “We nodigden academici en experts uit die zich zorgen maakten over de uitdagingen waarmee opkomende professionals en studenten werden geconfronteerd. We creëerden een serie rondetafelgesprekken waarbij het publiek direct betrokken werd bij de dialoog met de panelleden.”
Het was een succes, met veel bezoekers en positieve reacties. Klupś bleef betrokken bij het organisatiecomité van de volgende twee edities in Kopenhagen (2013) en Warschau (2015). “Daarna was het tijd om het stokje door te geven aan anderen. Zodat ze kunnen leren en ervaren hoe het is om betrokken te zijn bij de planning en uitvoering van een internationale conferentie.”
Voor Klupś was de steun van het IIC cruciaal: “Ze namen ons als jonge professionals serieus en steunden ons idee vanaf het begin.” Hij voegt eraan toe: “De eerste IIC-SECC zou niet hebben plaatsgevonden zonder de enorme pleidooi voor het conferentie-idee door de toenmalige IIC-uitvoerend secretaris Graham Voce, en de steun van leden van de IIC-raad Jo Kirby Atkinson, Mikkel Scharff, Velson Horie en Amber Kerr.” Bij de organisatie van het eerste evenement in Londen speelde de UCL ook een sleutelrol. “We hadden dit niet kunnen doen zonder de onschatbare hulp van mijn universitair docent Liz Pye.”
Toegankelijkheid is de sleutel
Klupś is blij dat de conferentie dertien jaar later nog steeds goed draait, ook al is niet alles hetzelfde als in 2011. “Weet je wat grappig is? In 2011 waren we ons er al van bewust hoe belangrijk het was om het evenement zo toegankelijk mogelijk te maken, dus hebben we er veel werk aan besteed om ervoor te zorgen dat de conferentie live gestreamd werd en de online deelnemers de kans te geven hun vragen te stellen. Tegenwoordig is het bijna standaard dat conferenties hybride zijn. Tien jaar geleden was dat niet het geval, en bovendien erg duur. Toch heeft het echt bijgedragen aan het succes en de populariteit van de conferentie.”
Met drie conferenties op zijn naam weet Klupś welke vragen het meest worden gesteld. “Studenten willen heel graag leren hoe ze hun studie kunnen vertalen naar een carrièrepad. Toch zijn er veel bekwame mensen, maar hoe laat je je waarde zien aan een potentiële werkgever?”
Toch schuwt Klupś de harde realiteit van het vinden van een baan als jonge professional niet: “Als je klaar bent om in de natuurbeschermingssector te werken, moet je bereid zijn een zekere mate van vrijwilligerswerk te doen. Er is echter maar een beperkte hoeveelheid vrijwilligerswerk die je kunt doen, voordat je geld op is en je de kost moet gaan verdienen, wat ertoe leidt dat veel getalenteerde professionals de natuurbescherming verlaten. Soms worstelden de aanwezigen met dat aspect tijdens conferentiesessies, waardoor velen zich ongemakkelijk voelden, maar dat is de realiteit.”
Daarom houden Ogayar Oroz en haar team het emotionele deel van sessies in het achterhoofd: “Als een sessie bijvoorbeeld over een gevoelig onderwerp gaat, plan je extra pauzes in, of zorg je ervoor dat er mensen aanwezig zijn die de aanwezigen kunnen ondersteunen. als ze zich overweldigd voelen.” En het gaat niet alleen over een toekomstig carrièrepad: “Eén sessie gaat over ethische vragen in moeilijke tijden, zoals de realiteit van de werkende wereld en het behoud van erfgoed tijdens conflicten. Mensen moeten zich veilig voelen om deze dingen te bespreken.”
Connecties maken
Ondanks het feit dat er nog veel werk moet worden verzet voordat de conferentie in november van start gaat, heeft Ogayar Oroz goede hoop dat het evenement een succes zal worden. “Ik hoop dat mensen er uiteindelijk wat vrienden aan zullen overhouden. Het is van vitaal belang om die verbindingen te leggen die het mogelijk maken dat nieuwe projecten en samenwerkingen op de langere termijn van start gaan. Zeker aan het begin van je carrière helpt het enorm als je een paar mensen kent.”
Het IIC-SECC heeft Klupś zeker geholpen bij het vinden van zijn weg in het professionele veld. “Door aan deze evenementen te werken, heb ik een reeks vaardigheden kunnen ontwikkelen die me op mijn carrièrepad hebben geholpen, zoals vaardigheden op het gebied van organiseren en spreken in het openbaar. Tegelijkertijd is het zo belangrijk om een netwerk van mensen op te bouwen met wie je vrijuit over je ideeën en carrièremogelijkheden kunt praten.”
Met IIC-SECC in Amsterdam is de cirkel nu rond: Klupś werd uitgenodigd als spreker voor een van de sessies over hoe je in contact kunt komen met het publiek en andere natuurbeschermingsorganisaties. “Mijn betrokkenheid bij de conferentie heeft mij zeker geholpen om te komen waar ik nu ben.”
De IIC-SECC getiteld 'Testing the Waters' vindt plaats van 16 tot en met 18 november 2023 in de stad Amsterdam, Nederland. Geïnteresseerde studenten en opkomende professionals kunnen zowel persoonlijk als online aanwezig zijn. Voor meer informatie over registratie klik hier. Wilt u meer weten over de sessie, klik hier.