De studie van El Mazo, een grot in Asturië, Spanje, heeft enkele interessante trends gesuggereerd over hoe mensen zes millennia geleden omgingen met een plotselinge koude periode. De “8.2ka”-gebeurtenis is een van de belangrijkste klimaatveranderingen van de afgelopen 10,000 jaar.
De periode in kwestie was 6200 jaar geleden, toen de gemiddelde temperatuur tot 3°C daalde. Verschillende gletsjers in Noord-Amerika smolten en kwamen onder water in de Atlantische Oceaan. Het huidige wetenschappelijke inzicht is dat de plotselinge introductie van zoveel koud water de circulatie van normale oceaanstromingen stopte en leidde tot een daling van de temperatuur over de hele wereld. De exacte impact op het milieu en de mens is nog steeds niet helemaal duidelijk, maar archeologen uit Spanje en Europa hebben nieuwe aanwijzingen gevonden - in een afvalkuil gevuld met schelpdieren.
De site heeft een zeer lange geschiedenis, waardoor het nuttig is om te bestuderen hoe dingen zijn veranderd als reactie op het klimaat. De daar gevonden schelpdieren zijn hoogstwaarschijnlijk voedselverspilling, waar archeologische wetenschappers naar kunnen kijken.
De wetenschappers bevestigden dat de weekdieren uit een koudere periode kwamen door te kijken naar de precieze chemische samenstelling van de schelpen. Vervolgens telden ze het aantal specifieke soorten over een lange periode. Bijvoorbeeld P. lineatus, die geschikt is voor warmere wateren, had in deze periode te lijden. Daarentegen P. vulgata, die het beter doet in koelere wateren, had een hogere populatie tijdens het koude tijdperk. De soorten die zich konden aanpassen aan de koudere wateren deden het in deze periode veel beter.
Hierdoor konden de onderzoekers kijken hoe mensen reageerden op de koudere temperaturen. Ze suggereren dat veel mensen naar de kust zijn verhuisd om te ontsnappen aan de koudere gebieden in het binnenland.
6200 jaar geleden waren mensen niet egoïstisch over hun schaaldieren
"Onze resultaten suggereren een voortdurende toepassing van lokale mariene ecologische kennis door enkele van de laatste verzamelaars in West-Europa, ondanks grote veranderingen in klimaat en demografie" – Asier García-Escárzaga, leider van het onderzoek.
De onderzoekers ontdekten dat de weekdieren in deze periode kleiner werden, wat wijst op een verandering in menselijke activiteit. Dit betekent dat de weekdieren geen tijd hebben gehad om te groeien, omdat ze intensiever worden verzameld. De schaaldieren werden echter niet overbevist, aangezien de grootte boven de 20 mm bleef. Als ze kleiner waren geworden, hadden ze op de lange termijn niet kunnen overleven. Bovendien waren er aanwijzingen dat mensen de weekdieren verzamelden in gevaarlijkere gebieden. Als er meer mensen aan de kust zouden zijn die afhankelijk zijn van schelpdieren als voedsel, zouden ze zich op risicovollere plaatsen moeten verzamelen.
De studie is een belangrijke stap om te begrijpen hoe onze omgeving reageert op klimaatverandering en hoe mensen zich in het verleden hebben aangepast aan klimaatveranderingen.
Lees het volledige verhaal op phys.org.