Musea over de hele wereld willen inclusiever worden, maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Want waar te beginnen? Om u en uw organisatie te helpen, heeft EHT een shortlist samengesteld van drie gloednieuwe toolkits. Van restitutie naar genderinclusiviteit!
Restitutie en repatriëring
In augustus bracht Arts Council England nieuwe richtlijnen uit over restitutie en repatriëring voor Engelse musea, genaamd Restitutie en repatriëring: een praktische gids voor musea in Engeland. Het biedt richtlijnen en aanbevelingen, voorbeelden van best practices en casestudy's voor de museumsector. Ook helpt het organisaties om verantwoord te reageren op verzoeken om teruggave van collectiestukken. Het vervangt eerdere adviezen over dit onderwerp die de Commissie Musea en Galerijen in 2000 had uitgebracht.
De leidraad weerspiegelt recente ontwikkelingen in de wereld van erfgoed wereldwijd, waarbij de aanpak gebaseerd is op drie kernkwaliteiten: transparantie, samenwerking en eerlijkheid. De begeleiding is onderverdeeld in twee hoofdsecties: "Aan de slag", waarin kwesties worden behandeld zoals voordat een verzoek of claim is ontvangen, en "Werken met een claim", waarin de fasen worden behandeld die zich voordoen na ontvangst van een claim.
De toolkit suggereert dat musea zich kunnen voorbereiden op inkomende claims door de herkomst van items te onderzoeken en een restitutiebeleid te voeren. Voor het retourneren van objecten beveelt de toolkit aan om een dieper begrip van het object en de claims van andere partijen te vormen.
Uitdagende stereotypen en vooroordelen in de geschiedenis
EuroClio heeft een praktische toolkit voor opvoeders om stereotypen en vooroordelen over geschiedenis te herkennen en te ontkrachten. De toolkit is een actie voor de uitgebreide staat van dienst van vooringenomenheid, uitsluiting en discriminatie jegens minderheden in heel Europa. Het zal de geschiedenisleraren helpen om dergelijke kwesties diepgaand te onderwijzen en de studenten de kans geven om vaardigheden te ontwikkelen voor retrospectie, sociale betrokkenheid en kritisch denken.
De toolkit legt de nadruk op een procedure in vier fasen om te werken aan de empathie van leerlingen in het geschiedenislokaal. Het begint allemaal wanneer een student interesse toont in een stereotype of personage, het zogenaamde 'sprankelende' stadium. In de volgende fase vragen de docenten hoe ze denken, voelen en geven over het onderwerp, terwijl de derde fase van 'reflectie en analyse' de student helpt om in de rol van het personage te stappen om hun standpunt te leren kennen. De laatste stap is een 'call to action', waarbij de student het geleerde moet vertalen in praktische acties.
Geslacht en seksualiteit
De derde en laatste richtlijn is ontwikkeld door de BC Museums Association in Canada. De toolkit heeft tot doel musea, galerijen en erfgoedorganisaties te ondersteunen bij hun reizen om de inclusiviteit en vertegenwoordiging van 2SLGBTQIA+ op een empowerende manier te vergroten; in met name kleinere organisaties die mogelijk niet over overvloedige middelen beschikken. De toolkit richt zich op 3 belangrijke aspecten van het museum, namelijk fysieke ruimtes, bezoekersbetrokkenheid en communicatie, en queering-inhoud en curatie.
De toolkit spoort musea aan om fysieke ruimtes te hebben die niet-bedreigend en ondersteunend zijn voor bezoekers en personeel. Het benadrukt de implementatie van ten minste één 'all-gender-badkamer' in musea. Dit cultiveert een inclusieve en vrije omgeving voor allerlei soorten mensen.
De toolkit moedigt musea ook aan om de voornaamwoorden van verschillende groepen mensen te respecteren en te gebruiken in communicatie. Gebruik ook meer inclusieve taal zoals 'mensen' of 'iedereen' in plaats van 'dames en heren' tijdens het voeren van gesprekken.
De musea worden aangemoedigd om curatie en inhoud van queering tentoon te stellen. 'Queering' is een term die afkomstig is uit de academische theorie van queer en oorspronkelijk een manier was om de verhalen die we hebben geërfd over gender en seksualiteit uit te dagen. De toolkit vraagt musea om te breken met hun heteronormativiteit en cisnormativiteitsverhalen en te zoeken naar verschillende manieren om de verhalen die worden verteld te interpreteren en uit te dagen of om queer geschiedenissen op de voorgrond te plaatsen.